Κρυφός κυνηγός

-10%

Λιανική τιμή: €9,59

Τιμή Bestseller: €8,64

Συγγραφέας: Μαρκόπουλος Γιώργος

Εκδότης: Κέδρος

Κατηγορία: Ποίηση

ISBN: 9789600440904

Ημερομηνία έκδοσης: 15/06/2011

Αγορά

15/06

Περιγραφή

ΣΥΛΒΙΑ ΠΛΑΘ

Με χέρι στιβαρό και γενναία καρδιά

αποκαλύπτει τη φθορά απ’ τις φόδρες της.

Ο λόγος της πουλί μαύρο που χέρι απρόβλεπτο

ψάχνοντας για κάτι άλλο το ξεβόλεψε απ’ τη φωλιά του·

αψύς και θερμός λόγος, νήπιο κλάμα μωρού

και πρώτο δόντι βγαλμένο παιδιού

σε πετσέτα λευκή βαπτίσεως, κόκκινο, ματωμένο.

Φωνή λέαινας αλλά και παράπονο γυναίκας

που ξεντύνεται στο άλλο δωμάτιο

ύστερα από ματαίωση πολυπόθητης εξόδου.

Ήχοι βημάτων ακαθόριστων, επισκέψεων θανάτου.

Μουσική κλαγγή ξύλου, ομιλίες σιωπών, χάσματα κενών

και μπαρούτη λαχανιασμένη σε κοιλώματα βροχής.

Προαίσθημα φόβου ακόμη και φθινόπωρο, θάλασσα,

εξοχή, δάκρυα, παρελθόν, ενάργεια, μοναξιά

και στο βάθος της λίμνης

το δαχτυλίδι της μνήμης να λάμπει.

Σελ: 54

Κατά δώδεκα χρόνια ωριμότερος ποιητικά επανέρχεται ο Γιώργος Μαρκόπουλος μετά το τιμημένο με Κρατικό Βραβείο Ποίησης βιβλίο του «Μην σκεπάζεις το ποτάμι». Χωρίς να απομακρύνεται από τους βασικούς άξονες της ποίησης του, ο Μαρκόπουλος με τον «Κρυφό Κυνηγό» υφαίνει με υψηλής θερμοκρασίας υλικά μια ελεγεία στη μνήμη, στο θάνατο -αυτόν τον κρυφό κυνηγό-, ένα Ρέκβιεμ για ό,τι αναίτια και ανά πάσα στιγμή μπορεί να χαθεί, για την ίδια την ζωή που μπορεί να κυλήσει αιφνιδίως στην άλλη πλευρά και να σβήσει.

Το παιδάκι με το τρομπόνι των «Πυροτεχνουργών» είναι τώρα ένα «νεκρό παιδάκι» που « περιέφεραν στο φέρετρό του». Και ο ποιητής, στο μεταίχμιο της έκτης προς την έβδομη δεκαετία της ζωής του, γυρνάει και βλέπει όλες τις φάσεις της ζωής του και γεμίζει απορίες σαν να μην είναι δικές του, σαν να είναι κάποιου άλλου, που μόνον το προσωπείο του εμφανίζεται στο ποίημα και πυροδοτεί την υπόγεια ένταση ενός τραγικού και συγχρόνως τρυφερού απολογισμού ζωής: Πού πήγαν όλοι, πού χάθηκαν»; αναρωτιέται ο ποιητής για να παραδεχθεί ότι η επίμονη μνήμη του είναι εκείνη που υπερβαίνει τον χρόνο και το πένθος.

Αλλά και η συνομιλία με την απώλεια, τον θάνατο, την μοναξιά αυτών που μένουν στην πλευρά της ζωής, εξελίσσεται, στα ποιήματα που ακολουθούν, με την ίδια απέραντη τρυφερότητα που προκαλεί ο αμετάκλητος πόνος του Ποτέ Πια. Βαθύ υπαρξιακό παράπονο και σχεδόν παιδική αθωότητα αναδύονται στα ποιήματα του Μαρκόπουλου, ακόμα και στα πιο τραγικά, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ιδιότυπου στοχασμού, έμπλεου ερωτημάτων που δεν έχουν, δεν μπορούν να έχουν απάντηση, μέσα στην νομοτέλειά τους.

«Με τ’ όνομά σου να σε φωνάζω πια δεν μπορώ/ Πλην όμως στείλε μου ένα κάποιο σήμα./Διότι είμαι μόνος/ σαν τον καπνό στην κάνη του πιστολιού/ και σαν την αγριοσυκιά/ που φύτρωσε ξαφνικά μες στην μαυρίλα της πυρκαγιάς»… Της Έλενας Χουζούρη bookpress.gr

Λίγα λόγια για τον ποιητή:

Γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1951, αλλά από το 1965 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά και στατιστική. Παράλληλα με την ποίηση γράφει λογοτεχνικές κριτικές και άλλα κείμενα σε περιοδικά και εφημερίδες.

Έχει κυκλοφορήσει επτά ποιητικές συλλογές, μία με πεζά, δύο τόμους με κείμενά του για το έργο άλλων ποιητών, δύο μονογραφίες (για το ποδόσφαιρο στην ελληνική ποίηση και για το έργο του Τάσου Λειβαδίτη), ενώ έχει επιμεληθεί βιβλία γύρω από την ποίηση.

Το 1996 τιμήθηκε με το "Βραβείο Καβάφη" στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, και το 1999 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του "Μη σκεπάζεις το ποτάμι", η οποία, στη συνέχεια, ήταν υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Αριστείο του 2000. Σε μετάφραση Michel Volkovitch εκδόθηκε στα γαλλικά μια επιλογή από όλες τις ποιητικές συλλογές του με τον γενικό τίτλο "Ne recouvre pas la riviere" (Desmos / "Cahiers grecs" - Paris 2000).

Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1982, ενώ κατά το διάστημα 1984-1986 υπηρέτησε και ως μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου.