Ο τελευταίος σταθμός

-10%

Λιανική τιμή: €19,00

Τιμή Bestseller: €17,84

Συγγραφέας: Παρίνι Τζέι

Εκδότης: Τόπος

Κατηγορία: Ξένοι Συγγραφείς

ISBN: 9789606863479

Ημερομηνία έκδοσης: 11/02/2010

Αγορά

11/02

Περιγραφή

"Ένα από τα σπάνια έργα μυθοπλασίας που καταφέρνει να επιδείξει σχολαστική ιστορική έρευνα και αληθινή πρωτοτυπία στη λογοτεχνικότητα και στην κατανόηση των καταστάσεων... Εξαιρετικό!"

(από κριτική στους Νew York Times)

"Ο τελευταίος σταθμός" έχει σαν θέμα του την τελευταία χρονιά της ζωής του Λέοντα Τολστόι. Είναι βασισμένο στα ημερολόγια του ίδιου, της γυναίκας του, των μαθητών του, της κόρης του, του γιου του κ.ά. Το σημαντικό σε αυτό το βιβλίο είναι ότι ενσωματώνει με πειστικό αλλά κυρίως συναρπαστικό τρόπο τα γεγονότα της εποχής του Τολστόι, με τον ίδιο να στέκεται στη σκιά αυτών των γεγονότων και τον περίγυρό του να σχολιάζει.

Πρόκειται για μυθιστορηματική βιογραφία, που ωστόσο έχει το προσόν να διαβάζεται από μια πολύ πιο σύγχρονη οπτική: εκείνη των μελών της οικογένειας ενός διάσημου που ζούνε στη σκιά του και διεκδικούν μερίδιο στη ζωή. Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στη δύσκολη σχέση της γυναίκας του Τολστόι με τον ίδιο, καθώς και στην άκρως ανταγωνιστική σχέση εκείνης με τους μαθητές του και τις κόρες τους.

Ο Γκορ Βιντάλ έγραψε για το βιβλίο: "Ένα από τα καλύτερα ιστορικά μυθιστορήματα που γράφτηκαν τα τελευταία είκοσι χρόνια".

Η ομώνυμη ταινία, σε σκηνοθεσία Μάικλ Χόφμαν και με πρωταγωνιστές τον Κρίστοφερ Πλάμερ, την Έλεν Μίρεν και τον Τζέιμς ΜακΑβόι, με την εμφάνισή της έθεσε αμέσως υποψηφιότητα για πολλά βραβεία (Χρυσή Σφαίρα, Όσκαρ κ.ά.)

Σελ. 383

Κριτικές:

"Η τελευταία χρονιά της ζωής του Τολστόι, που έχει όλα τα στοιχεία μιας δραματικής περιπέτειας, είναι το θέμα του εξαιρετικού βιβλίου του Τζέι Παρίνι. Ιστορία που στο πανί, παρά τις καλές ερμηνείες και τα εντυπωσιακά γυρίσματα, αποδεικνύεται άτολμη

Πώς μιλάει ένας συγγραφέας για έναν άλλο συγγραφέα και μάλιστα του διαμετρήματος του Τολστόι; Εναν «προφήτη του Χριστού» για πολλούς, πνεύμα αντιφατικό και μνημειώδες, συγγραφέα που λατρεύτηκε όσο και τα έργα του. Εναν κήρυκα της αναίμακτης επανάστασης, που απαρνιόταν την ιδιοκτησία; Εκείνον που «σκαλίζοντας ακατάπαυστα το χώμα, ελπίζοντας να ξεπεταχτεί ο ασβός της συγγραφής» είχε υπογράψει την Αννα Καρένινα και το Πόλεμος και Ειρήνη ; Με ένα μυθιστόρημα-ταξίδι θαλασσινό, όπως λέει στον επίλογο ο ποιητής και μυθιστοριογράφος, Τζέι Παρίνι. Ο αμερικανός συγγραφέας παρακολουθεί τα πραγματικά γεγονότα που συνθέτουν τον τελευταίο χρόνο της ζωής του Τολστόι». 1910: επτά χρόνια πριν από τη ρωσική επανάσταση.

Μυθιστορηματική βιογραφία ή ιστορικό μυθιστόρημα, ο Τελευταίος Σταθμός (Τόπος) βασίστηκε σε απομνημονεύματα και ημερολόγια του Τολστόι, της γυναίκας του, των παιδιών και των μαθητών του, καθώς και σε έγκυρες βιογραφίες. Το επίτευγμα του Παρίνι, ωστόσο, δεν έγκειται στην ακρίβεια του ιστορικού ιστού, αλλά στη σχεδόν αθέατη ενσωμάτωσή του σε ένα πρωτότυπο και συναρπαστικό λογοτέχνημα, που δεν αθροίζει μονάχα πληροφορίες και γεγονότα από τον ιδιωτικό και τον δημόσιο βίο του ρώσου κλασικού, αλλά αναζητά τις βαθιές αντιφάσεις, ανατροπές και συγκρούσεις που τον σημάδεψαν μέχρι τέλους, εν μέσω των έντονων πολιτικών ανακατατάξεων του τέλους του 19ου αιώνα και αρχών του 20ού στην τσαρική Ρωσία.

Η ιστορία του Παρίνι είναι πολυπρισματική και η διήγησή του στρίβει πεισματικά σαν βίδα, καθώς η σκυτάλη της αφήγησης εναλλάσσεται στα πρόσωπα που έπαιξαν ρόλο την κρίσιμη και δραματική εκείνη χρονιά: η γυναίκα του Τολστόι, Σοφία, η αφοσιωμένη (και ομοφυλόφιλη) κόρη Σάσα, ο ιδιαίτερος γραμματέας Μπουλγκάκοφ, ο γιατρός Μακοβίτσκι, η «πέτρα του σκανδάλου» Τσερτκόφ. Ο ιστορούμενος συγγραφέας, Λέων Νικολάγεβιτς, παρεμβαίνει και με ημερολογιακές καταγραφές και επιστολές σε εργάτες, απλούς πολίτες ή στον Γκάντι και τον Μπέρναρντ Σω, και φυσικά στη γυναίκα του, Σοφία. Ο συγγραφέας του Τελευταίου Σταθμού έχει (και) τον τελευταίο λόγο, με παρέμβλητα ποιήματα «Αυτός ο άνθρωπος ήταν εσύ κι εγώ/ ευγενικέ αναγνώστη».

Καθείς και το δράμα του, με κυρίαρχο την κλιμακούμενη ρήξη του συζυγικού ζεύγους. Μήλον της Εριδος μια νέα διαθήκη, με την οποία ο Τολστόι θα κληροδοτούσε μετά θάνατον τα γραπτά του στον κόσμο. Πέτρα του σκανδάλου ο Τσερτκόφ, με τον οποίο συντάσσονται οι ανατρεπτικές ιδέες, η επανάσταση, η προστασία όσων αντιστέκονται στον τσάρο, το κίνημα των Τολστοϊστών. Ανυποχώρητη η κόμισσα Σοφία, θέλει να διαφυλάξει την περιουσία για τον εαυτό της και την οικογένεια, μαζί με την απέχθειά της για τους μουζίκους καθώς και για τη ριζική μεταβολή των αντιλήψεων του Τολστόι που θεωρεί πλέον την ιδιοκτησία «αμαρτία», και αναγκαία την αναδιανομή της γης. «Η ηθική σου ανάπτυξη δεν προχώρησε παράλληλα με τη δική μου», θα της γράψει ο 82χρονος Τολστόι. Και απειλεί να φύγει! Δυστυχώς ο έρως, ψυχής και σώματος, ύστερα από σαράντα και πλέον χρόνια γάμου και 13 παιδιά, προσφέρει αλλού τους συνεκτικούς αρμούς του: στο ειδύλλιο του γραμματέα του Τολστόι, Μπουλγκάκοφ, με την γοητευτική Μάσα. Για τη Σοφία Αντρέγεβνα το φίλτρο έχει γίνει δηλητήριο. Πίσω από την ολοένα αυξανόμενη απόσταση του Τολστόι, δεν βλέπει «εντελώς διαφορετικές ιδέες για τη σπουδαιότητα και τον σκοπό της ζωής», αλλά τον «καταγέλαστο γεροντοέρωτά του για τον παχουλό και μεσόκοπο κόλακα» Τσερκτόφ.

Στα πρόσωπα, αλλά από διαφορετική γωνία και φακό, εστιάζεται η κινηματογραφική μεταφορά του Μάικλ Χόφμαν (Filmopolis). «Δεν είναι μια ταινία για τον Τολστόι» θα πει ο σκηνοθέτης, αλλά «για τις προκλήσεις του έρωτα». Πράγματι ο καταρρέων γάμος του ζεύγους Τολστόι (Ελεν Μίρεν και Κρίστοφερ Πλάμερ) και το συμπληρωματικό ανθηρό ειδύλλιο του γραμματέα (ο επιτυχημένος της «Εξιλέωσης» Τζέιμς ΜακΑβόι) με τη Μάσα κυριαρχούν στην ταινία, εκτοπίζοντας σε δεύτερο και διακοσμητικό πλάνο τα πολιτικά ή άλλα ακανθώδη θέματα. Το συλλογικό υποχωρεί έναντι του προσωπικού και ο καβγάς γίνεται για το πάπλωμα (βλέπε διαθήκη). Φωτογραφία, τοπία και μουσική εντυπωσιάζουν αλλά ο κινηματογραφικός μύθος φαίνεται κάπως λειψός."

Εριφύλη Μαρωνίτη, Τα Νέα"/ "Βιβλιοδρόμιο", 24.7.2010

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

Ο Τζέι Παρίνι, αμερικανός ποιητής και μυθιστοριογράφος, έχει ήδη γράψει έξι μυθιστορήματα αλλά και έγκυρες βιογραφίες λογοτεχνών, όπως του Τζον Στάινμπεκ, του Ρόμπερτ Φροστ και του Ουίλιαμ Φόκνερ. Είναι ο επιμελητής της Oxford Encyclopedia of American Literature και γράφει τακτικά στην εφημερίδα Guardian.