Άνθρωπος σε πτώση

-10%

Λιανική τιμή: €19,36

Τιμή Bestseller: €17,42

Συγγραφέας: ΝτεΛίλλο Ντον

Εκδότης: Εστία

Κατηγορία: Ξένοι Συγγραφείς

ISBN: 9789600514544

Ημερομηνία έκδοσης: 26/02/2010

Αγορά

26/02

Περιγραφή

Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα για το γεγονός που σημάδεψε την Αμερική και συντάραξε ολόκληρη την υφήλιο στις αρχές του 21ου αιώνα. Από τις πρώτες του σελίδες, βγαλμένες κυριολεκτικά μέσα από τον καπνό και τη στάχτη των φλεγόμενων πύργων, επιχειρεί να ιχνηλατήσει την επόμενη ημέρα μέσα από την προσωπική ζωή των ηρώων. Του Κηθ, που βγαίνει από τα συντρίμμια σε μια ζωή που ποτέ δεν διανοήθηκε ότι θα ήταν η δική του. Της Λίαν, της αποξενωμένης γυναίκας του, στοιχειωμένης από τις αναμνήσεις, που προσπαθεί να συμφιλιώσει δύο πλευρές του ίδιου δυσνόητου χαρακτήρα. Και του μικρού τους γιου Τζάστιν, που στέκει στο παράθυρο ατενίζοντας τον ουρανό κι αναζητώντας σε αυτόν και άλλα αεροπλάνα. Ζωές που ορίζονται από την απώλεια, την οδύνη και τη γιγαντιαία δύναμη της ιστορίας.

Θαρραλέο και γεμάτο παλμό, το μυθιστόρημα του ΝτεΛίλλο ανιχνεύει τον τρόπο με τον οποίο η 11η Σεπτεμβρίου επαναπροσδιόρισε το συναισθηματικό μας τοπίο, τις αναμνήσεις μας και την αντίληψη μας για τον κόσμο.

Σελ. 313

Αποσπάσματα:

«Γι' αυτό όμως χτίσατε τους πύργους, έτσι δεν είναι; Οι πύργοι δεν χτίστηκαν ως μια φαντασίωση πλούτου και δύναμης που μια μέρα θα γινόταν φαντασίωση καταστροφής; Χτίσατε ένα πράγμα τέτοιο για να το δείτε να καταρρέει. Η πρόκληση είναι φανερή. Ποιος άλλος λόγος θα υπήρχε για να πάνε τόσο ψηλά και μετά να τους διπλασιάσουν, να το κάνουν εις διπλούν; Είναι μια φαντασίωση, οπότε γιατί να μη γίνει διπλή; Λέτε, να το, γκρέμισέ το». (σελ. 149)

«...παντού γύρω του, έπεφταν, επιγραφές του δρόμου, άνθρωποι, πράγματα που δεν μπορούσε να κατονομάσει. Τότε είδε ένα πουκάμισο να πέφτει από τον ουρανό. Προχώρησε και το είδε να πέφτει, χέρια να κουνιούνται όπως τίποτα σε αυτή τη ζωή». (σελ. 313)

Κριτικές:

«Δεν υπήρχε πια δρόμος αλλά κόσμος, ένας χώρος και χρόνος καμωμένος σχεδόν από νύχτα και από στάχτες που έπεφταν (...) Αυτός ήταν ο κόσμος τώρα». Είναι λίγο μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001. Τότε που πολλοί είπαν: «Τίποτα δεν φαίνεται υπερβολικό πια».

""Είναι φράσεις από το πολυαναμενόμενο βιβλίο του κορυφαίου Αμερικανού συγγραφέα Ντον Ντε Λίλλο, το οποίο κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το 2007 και αναφέρεται στην επίδραση που είχε στη ζωή και στη σκέψη των Νεοϋορκέζων το χτύπημα των «δίδυμων πύργων».

«Δεν σέβομαι πια τον Θεό ύστερα από αυτό...»

Ο «Ανθρωπος σε πτώση» δανείζεται τον τίτλο του από τη διασημότερη ίσως φωτογραφία της τελευταίας δεκαετίας, που «συλλαμβάνει» έναν από τους εργαζόμενους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου να βουτάει στο κενό, όπως δεκάδες άλλοι που μέσα στον πανικό τους πηδούσαν από τους φλεγόμενους πύργους.

«Ενα κουκλοθέατρο της ανθρώπινης απόγνωσης, η τελευταία γοργή ανάσα ενός σώματος και αυτού που αντιπροσώπευε», γράφει ο Ντε Λίλλο. «Μια πτώση που ξεσηκώνει έναν συλλογικό τρόμο».

Ο ήρωάς του, Κιθ, είχε σαφώς καλύτερη τύχη. Καπνισμένος από την κορυφή ως τα νύχια, με αίματα συναδέλφου του επάνω του, βγαίνει από τα ερείπια και κατευθύνεται στο σπίτι της πρώην συζύγου του και του παιδιού τους, Τζάστιν. Ηταν μια φυσιολογική κίνηση, να επιστρέψει, σχεδόν ασυνείδητα, στα παλιά.

Πράξη που εκλαμβάνεται από τη Λιάν ως προσπάθεια επανασύνδεσης. Εκείνη ζει πλέον σε μια σφαίρα στην οποία κυριαρχεί ο πρώην σύζυγός της, που «δεν είχε επιστρέψει ακόμη στο σώμα του».

Ο Κιθ όμως συζητά ό,τι δεν μπορεί με τους άλλους με μια άλλη γυναίκα, επιζήσασα επίσης από την επίθεση. Η Λιάν διαβάζει μανιωδώς εφημερίδες, επιμελείται σχετικά με την τρομοκρατία βιβλία και τρέχει σε ομαδικές συνεδρίες ανθρώπων που πάσχουν από Αλτσχάιμερ, πείθοντάς τους να καταγράφουν τις αναμνήσεις τους για το γεγονός.

Ο Ντε Λίλλο περιγράφει εξαιρετικές σκηνές και μπαίνει στο μεδούλι της σκέψης των ανθρώπων.

«Δεν σέβομαι πια τον Θεό μετά απ' αυτό», λέει κάποιος. Ενας 77χρονος έτριβε τον νεροχύτη, όταν του τηλεφώνησε η πρώην σύζυγός του που είχε να μιλήσει μαζί της δεκαεπτά χρόνια και του είπε να βάλει την τηλεόραση. «Δεκαεφτά χρόνια και ούτε μια λέξη. Κοίτα τι πρέπει να συμβεί πριν σκεφτεί να μου τηλεφωνήσει».

Ο μικρός Τζάστιν ζει ως παιδί στον δικό του φανταστικό κόσμο, μιλά με τους φίλους του για τον Μπιλ Λότον (Μπιλ Λάντεν) και κοιτάζουν στον ουρανό για να εντοπίσουν και άλλα αεροπλάνα... Γύρω τους, η διανοούμενη Νίνα, μαμά της Λιάν, που όταν δεν επισκέπτεται το Μητροπολιτικό Μουσείο λογομαχεί με τον εραστή της Μάρτιν για θέματα τρομοκρατίας, καθώς εκείνος, νυν έμπορος έργων τέχνης που ταξιδεύει διαρκώς, είχε κάποτε σχέση με ακροαριστερές οργανώσεις.

Και ως παλιά καραβάνα διαθέτει οξυμμένη κρίση: «Καταφέρουν ένα πλήγμα στην κυριαρχία αυτής της χώρας για να αποδείξουν πόσο ευάλωτη μπορεί να είναι μια μεγάλη δύναμη. Μια δύναμη που επεμβαίνει, που καταλαμβάνει».

Υπάρχουν και δύο μουσουλμάνοι, ο Αμίρ και ο Χαμάντ, που μισούν την Αμερική και νιώθουν την ανάγκη να σκέφτονται «σαν κι αυτούς», να γίνουν «ένας απ' αυτούς» - «αυτό ήταν αναπόσπαστο από την Τζιχάντ».

Ο 74χρονος συγγραφέας του «Υπόγειου κόσμου» και του «Μάο ΙΙ» κεντάει, με τον δικό του έμμεσο τρόπο, σχεδόν ποιητικό, το ψυχογράφημα των Νεοϋορκέζων την επόμενη μέρα, όταν ακόμη και οι προσωπικές βεβαιότητες καταρρέουν. Φτάνει στα κάτω στρώματα της ψυχολογίας των ηρώων, στους οποίους ο φόβος έχει εξαπλωθεί σαν ιογενής μόλυνση.

Δεν αντέχουν ούτε καν έναν περφόρμερ - καλλιτέχνη, ο οποίος εμφανίζεται σε δημόσιους χώρους υποδυόμενος τον «άνθρωπο σε πτώση». Στη φράση του Κίργκεγκωρ, «ολόκληρη η ύπαρξη με φοβίζει», η Λιάν, και όχι μόνο αυτή, βλέπει τον εαυτό της. «Και σαν να μη φτάνουν αυτά, οι Νεοϋορκέζοι προσπαθούν να καταλάβουν αυτούς που τους σκότωσαν - «πρώτα σε σκοτώνουν, μετά προσπαθείς να τους καταλάβεις».""

Δήμητρα Ρουμπούλα, "Έθνος", 30.4.2010

«Δεν υπήρχε πια δρόμος αλλά κόσμος, ένας χώρος και χρόνος καμωμένος σχεδόν από νύχτα και από στάχτες που έπεφταν. Εκείνος περπατούσε προς το βορρά μέσα από τα χαλάσματα και τη λάσπη και άνθρωποι τον προσπερνούσαν τρέχοντας, κρατώντας πετσέτες στο πρόσωπό τους, σακάκια πάνω απ' το κεφάλι τους... Ο αέρας ήταν ακόμη γεμάτος απ' τη βουή, τον αχό της κατάρρευσης. Αυτός ήταν ο κόσμος τώρα»...

"Ο καπνός και η στάχτη που τύλιξαν τη Νέα Υόρκη από τους φλεγόμενους Δίδυμους Πύργους αλλά και ο τρόμος και η απορία που κυρίευσαν τους Αμερικανούς ώς το μεδούλι την μοιραία εκείνη μέρα του 2001, αναδύονται από την πρώτη ώς την τελευταία σελίδα του μυθιστορήματος του Ντον Ντελίλο «Ανθρωπος σε πτώση» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από την «Εστία» σε μετάφραση Εφης Φρυδά.

Από τα πιο βατά και ρεαλιστικά έργα του πολυβραβευμένου αμερικανού συγγραφέα το «Ανθρωπος σε πτώση» δανείζεται τον τίτλο του από τη διασημότερη ίσως φωτογραφία που είδε το φως μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, μ' έναν από τους δεκάδες εργαζόμενους στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου που, μέσα στην απελπισία και τον πανικό τους, αναγκάστηκαν να βουτήξουν στο κενό. Αντίθετα ο Κιθ, ένας από τους βασικούς ήρωες του βιβλίου, υπήρξε από τους τυχερούς. Επέζησε. Και το πρώτο πράγμα που κάνει βγαίνοντας από τα συντρίμμια, με το αίμα ενός συναδέλφου πάνω του και μ' έναν χαρτοφύλακα που δεν του ανήκει στα χέρια, είναι να πάρει τον δρόμο για το σπίτι του, μολονότι χωρισμένος εδώ και καιρό.

Η γυναίκα του Κιθ, η Λιάν, θα 'χει εφεξής ν' αναμετρηθεί με την «περιπλανώμενη παρουσία» ενός ζωντανού-νεκρού, έτοιμου να εγκαταλείψει τη δικηγορική καριέρα του για να επιδοθεί επαγγελματικά στο πόκερ και ν' ανοίξει την καρδιά του σε μια άλλη γυναίκα, που επίσης επέζησε από το χτύπημα, χωρίς ίχνος ενοχών. Απ' τη μεριά της, η Λιάν θα ξεκοκαλίζει τις εφημερίδες με πάθος, θ' αναλαμβάνει τη φιλολογική επιμέλεια όλο και περισσότερων βιβλίων γύρω από την τρομοκρατική επίθεση και θα παρακινεί μια ομάδα ασθενών από τη νόσο του Αλτσχάιμερ να καταγράψουν τις όποιες αναμνήσεις τους από το ίδιο γεγονός. Οσο για τον μικρό τους γιο, αυτός θα μιλά συνωμοτικά με τους φίλους του για τον Μπιλ Λότον (έτσι παραφρασμένο φτάνει στ' αφτιά των πιτσιρικάδων το όνομα Μπιν Λάντεν) και θα καιροφυλαχτεί για να φωτογραφίσει κι άλλα αεροπλάνα-βόμβες στον ουρανό...

Τι μέλλον επιφυλλάσσεται σ' αυτές τις μονάδες που ευελπιστούν ότι θα ξαναενωθούν; Είναι δυνατόν να ξεμπέρδεψαν με τις συγκρούσεις, με την καθημερινή φθορά; Το σίγουρο είναι ότι τίποτε δεν είναι όπως παλιά. Κάτι που ο Ντελίλο αναδεικνύει μέσα από ιστορίες, στιγμιότυπα και πορτρέτα κάμποσων δευτερευόντων ηρώων, ανάμεσα στους οποίους νεαροί μουσουλμάνοι γεμάτοι απέχθεια για την αμερικανική υπερδύναμη, ένας καλλιτέχνης-περφόρμερ που υποδύεται τον «άνθρωπο σε πτώση» σκαλίζοντας τις φρικτές μνήμες των συμπολιτών του, καθώς και ο εραστής της διανοούμενης μητέρας της Λιάν, ο Μάρτιν, ένας ευρωπαίος έμπορος έργων τέχνης με αινιγματικό παρελθόν.

Η τρομοκρατία στο επίκεντρο

«Η μια πλευρά έχει το κεφάλαιο, την εργασία, την τεχνολογία, τους στρατούς, τις εταιρείες, τις πόλεις, τους νόμους, την αστυνομία, τις φυλακές. Η άλλη πλευρά έχει μερικούς ανθρώπους πρόθυμους να πεθάνουν», συνοψίζει την κατάσταση ο Μάρτιν, που, έχοντας θητεύσει σε ακροαριστερές οργανώσεις στα χρόνια του '60 και του '70, αναγνωρίζει στους τρομοκράτες της Τζιχάντ τον παλιό, δικό του ριζοσπαστισμό. Κι όπως επιμένει, «δεν θ' αργήσει να έρθει η ημέρα που θα σκέφτεται κανείς την Αμερική μονάχα για τον κίνδυνο που προξενεί. Παύει να είναι το επίκεντρο. Γίνεται το κέντρο των δικών της σκατών».

Συγγραφέας που ήδη από τη δεκαετία του '70, στο μυθιστόρημά του «Players», είχε προφητεύσει την καταστροφή των Δίδυμων Πύργων, και στου οποίου το έργο το θέμα της τρομοκρατίας θίγεται ξανά και ξανά (βλ. το «Μάο ΙΙ», «Τα ονόματα» ή το «Libra» γύρω από τη δολοφονία του Κένεντι) ο Ντελίλο θεωρείται σήμερα ο σπουδαιότερος εξερευνητής της μοντέρνας εποχής, μιας εποχής σημαδεμένης από την κυριαρχία της εικόνας και του χρήματος, την ανάπτυξη της τεχνολογίας και τη θεοποίηση της ελεύθερης αγοράς. Στον «Ανθρωπο σε πτώση», πάντως, το βάρος δεν πέφτει τόσο στην πολιτική, όσο στην ανάγκη των ανθρώπων να ανήκουν κάπου και στην ανάγκη τους να επικοινωνήσουν, όταν εισπράττουν από την Ιστορία οδύνη, απώλειες και χιλιάδες ερωτηματικά."

Σταυρούλα Παπασπύρου, "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία"/ Ένθετο "7: Τέχνες και Ζωή", τχ. 437, 3.4.2010

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

Ο Ντον ΝτεΛίλλο γεννήθηκε στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης το 1936. Δημοσίευσε το πρώτο του διήγημα σε ηλικία είκοσι τριών ετών. Έκτοτε εξέδωσε δώδεκα μυθιστορήματα και δύο θεατρικά έργα. Είναι ο πρώτος Αμερικανός που τιμήθηκε με το Jerusalem Prize, το 1999, για το συνολικό του έργο. Άλλες σημαντικές διακρίσεις:

-National Book Award για το μυθιστόρημα "Λευκός θόρυβος".

-Irish Times International Fiction Prize για το "Ζυγός".

-PEN/Faulkner Award for Fiction για το "Μάο ΙΙ".

-Το μνημειώδες μυθιστόρημα του ΝτεΛίλλο "Υπόγειος κόσμος", απέσπασε το Howells Medal της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών ως το σημαντικότερο λογοτεχνικό έργο των τελευταίων πέντε ετών.